"ขอแค่คิดถึง"

"ขอแค่คิดถึง"

ขอเพียงแค่คิดถึงหนึ่งใจสายใยรัก

ขอเพียงจักถักร้อยความงามดั่งฝัน

ขอเพียงได้คิดจิตนาร่ายรำพัน

ขอเพียงฉันได้ยินเสียงเคียงกมล

คือสีสันแต่งแต้มแซมด้วยหวัง

คือพลังจุดประกายคลายความหม่น

คือความสุขเห็นเธอสุขทุกยามยล

คือสายฝนโปรยฉ่ำดวงฤทัย

จึงเฝ้าเติมเฝ้าปลูกผูกลายถ้อย

จึงเฝ้าร้อยเฝ้าสร้างทางสดใส

จึงเฝ้าถักสายสอดกอดอุ่นไอ

จึงเฝ้าใฝ่แม้ความจริงเกินเอื้อมมา

เป็นแค่ฝันแค่เพ้อก็สุขยิ่ง

เป็นแค่สิ่งสมมุติวอนปรารถนา

เป็นแค่หนึ่งซึ้งใจในอุรา

เป็นแค่เสน่หามิอาจลืม

สายใย...ส่งไปให้คิดถึง

สายรักจึงถักมอบตอบคำปลื้ม

สายห่วงรินรสบทหวานหาจักยืม

สายใจ...มิอาจลืม....นั่นคือเธอ

ศิรประภา จิตรศิลป์

"คนดีที่หัวใจ"

....."คนดีที่หัวใจ"....
มาร่ายรำระบำอักษรศิลป์
มาสร้างจินตกวีศรีเสมือน
มาสรวมร้อยบรรเลงเพลงย้ำเตือน
มาเป็นเพื่อนเอ่ยคำนำเสนอกลอน

ขอชิดใกล้เคียงใจคลายหวั่นเศร้า
ขอเป็นเงาแห่งแรงรักสายสมร
ขอมอบจิตสนิทข้างทุกบทตอน
ขอเว้าวอนถือมั่นคำสัญญา

คนดีที่หัวใจหัวใจสู้
คนดีที่เคียงคู่รักจักรักษา
คนดีที่ห่วงใยใคร่สรรมา
คนดีที่รู้ว่าเข้าใจกัน

หัวใจเดิมเติมแต้มแซมด้วยรัก
หัวใจถักสลักห่วงห้วงแห่งฝัน
หัวใจก่อทอรูปจูบสัมพันธ์
หัวใจฉันพรักพร้อมหลอมรักเรา

ศิรประภา จิตรศิลป์

"หัวใจฉันขาดคนดูแล"

"หัวใจฉันขาดคนดูแล"

เอาหัวใจใส่ห่อทอด้วยรัก

แล้วร้อยถักสลักเห็นเป็นเส้นสาย

ปักผ่านจินต์ศิลป์ใจใส่ลวดลาย

สื่อความหมายสื่อแทนใจมอบให้เธอ

ฝากดูแลแทคแคร์แซมใยห่วง

หัวใจกลวงควงเหงาเอาแต่เผลอ

ช่วยแต่งเติมเพิ่มสีสันคลายทุกข์เจอ

ขอเพียงเธอ...เคียงใกล้....ก็สุขพอ

อาจเป็นเพียงเสียงใจใครเรียกร้อง

ทั้งสี่ห้องขาดคนจองปองร่วมหอ

หัวใจหวั่นสั่นไหวได้แต่รอ

น้ำตาคลอหัวใจเหี่ยวเปลี่ยวระทม

แอบฝันเพ้อละเมอทุกเช้าค่ำ

คือเสียงย้ำคำสะอื้นทนขื่นขม

คือความเหงาเล่าร่ายรำผ่านสายลม

หวังรักห่มจึงเฝ้าเอาแต่คอย

วอนแสงจันทร์มั่นในอ้อมไออุ่น

มอบเป็นทุนหนุนทางวางเหงาหงอย

มอบแสงส่องมองเห็นเป็นร่องรอย

ว่าคนคอยยังมีหวังสุขดวงมาน


ศิรประภา จิตรศิลป์

“ เรือรักฉัน (ท์) ล่ม ”

“ เรือรักฉัน (ท์) ล่ม ”

(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ )

เรือรักจะล่มแล้ว

อุระแผ่วประหวั่นทม

อกไห้สะอื้นตรม

ก็ระอิดระเอือมอา

พรั่นพรึงคะนึงเฝ้า

ประทุเงา เสน่หา

พิษรัก ฤ มารยา

ทมทิ่มระรานใจ

ลุกลามถลำลึก

จิตนึกผนึกไห้

เหินห่างมิเหลือใย

มิพะวงจะหลงลืม

กล้ำกลืนกระหน่ำช้ำ

ระยะย้ำคละคล่ำครืม

ลวงใจสิให้ปลื้ม

ก็จะจากและจรไกล

พันผูกภมรรัด

ปริวรรตตะบมไป

กัดกร่อนแซะห้วงใจ

ทวิทุกข์นิรันดร์มา

**********************

(ทม>>> ทะมะ ) , (จิต>>> จิตะ )

ศิรประภา จิตรศิลป์

รุ่งสาง

 

....รุ่งสางวันนี้...

นิ่งสงบสดับฟังระฆังแว่ว

ก้องกึกแก้วไกรเกรียงเสียงหง้างเหง่ง

สัญญาณย้ำเยี่ยมยอดทอดบรรเลง

 เสียงบทเพลงแทรกสลับจับกมล

กังวานผ่านม่านหมอกละอองอุ่น

นุ่มละมุนแนบหนุนบุญกุศล

สร้อยสะพานสานทางอย่างแยบยล

ปลายหาวหนอร่ามท่ามหทัย

ชำระล้างร่างกายให้ผุดผ่อง

       กอปรกลั่นกรองยิ้มแย้มแสนสดใส

     รอตักบาตรหน้าบ้านชานสุขใจ
  เป็นยาทิพย์วิไลในบั่นปลาย

นั่งตั้งจิตอธิษฐานรำลึกถึง

ในนามหนึ่งพึ่งพบสบเส้นสาย

ทางแห่งธรรมทางพ้นทุกข์สุขใจกาย

พริ้งแพรวพรายฉายส่องร่องใบบุญ

ศิรประภา

สุขสันต์วันวาเลนไทน์

.....๑๔ กุมภา วันวาเลนไทน์ ของขวัญจากใจฉันมอบให้แด่เธอฝากใจดวงนี้ที่มันละเมอส่งถึงเธอไม่มีวันจาง....

หนึ่งรักสลักลายสายใยห่วง

หนึ่งแดดวงควงคู่รักถักทอถาม

หนึ่งทรงจำ หนึ่งคิดถึง หนึ่งในนาม

หนึ่งความงามลามท่ามทั่วทั้งหัวใจ

มามอบให้นวลน้องพ้องเพื่อนฉัน

มามอบให้เธอนั้นพลันสดใส

มามอบให้ด้วยรักด้วยห่วงใย

มามอบให้ด้วยใจเราเฝ้าผูกพันธ์

คือสะพานข้ามสายธารคลื่นกราดเกรี้ยว

คือหนึ่งเดียวเกรียวพลังสร้างสีสัน

คือบทเพลงบรรเลงรักเสนาะกรรณ

คือแบ่งปันฝันงามยามยินยล

ความรักคือพลังอันยิ่งใหญ่

ความรักคือการให้ไม่หวังผล

ความรักคือความจริงใจใช่จำนน

ความรักคือ ค่าล้น เกินบรรยาย

ศิรประภา  จิตรศิลป์

กระปุกจ๋าเจ้าบรรจุรอยแห่งรัก

กระปุกจ๋าเจ้าจักงามท่ามแสงสี

กระปุกจ๋าเจ้าได้ชื่อว่าความดี

กระปุกจ๋าเจ้านี้ให้อุ่นไอ

มาเติมเต็มชีวิตให้ฉ่ำชื่น

 มาหยิบยื่นรอยยิ้มอิ่มสดใส

มาบันทึกความทรงจำตลอดไป

มาเคียงใกล้ปลอบขวัญวันโศกัลย์

มอบจากมือเล็กเล็กบริสุทธิ์

มอบจากมือเริ่มจุดเทียนแห่งความฝัน

มอบจากมือละมุนอุ่นสัมพันธ์

มอบจากมือเธอนั้นส่งให้มา

คือกระปุกพลังแห่งความสุข

คือกระปุกสองเราเฝ้าห่วงหา

คือกระปุกความดีความศรัทธา

คือกระปุกมีค่าเกินบรรยาย

คือน้ำตาแห่งความสุขได้รินไหล

คือน้ำใจเธอมอบให้เป็นเส้นสาย

คือน้ำฉ่ำหล่อเลี้ยงทั้งใจกาย

คือน้ำทิพย์ประกายแก้วชโลมใจ

ศิรประภา  จิตรศิลป์